uwarunkować

uwarunkować
глаг.
• обусловить
* * *
uwarunkowa|ć
\uwarunkowaćny сов. обусловить
* * *
uwarunkowany сов.
обусло́вить

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Смотреть что такое "uwarunkować" в других словарях:

  • uwarunkować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, uwarunkowaćkuję, uwarunkowaćkuje, uwarunkowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić zależnym od pewnych okoliczności, warunków, czynników; uzależnić od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwarunkować przyjęcie do pracy nienaganną… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uwarunkować — dk IV, uwarunkowaćkuję, uwarunkowaćkujesz, uwarunkowaćkuj, uwarunkowaćował, uwarunkowaćowany uwarunkowywać ndk VIIIa, uwarunkowaćowuję, uwarunkowaćowujesz, uwarunkowaćowuj, uwarunkowaćywał, uwarunkowaćywany «uzależnić od określonych warunków»… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»