- uwarunkować
- глаг.• обусловить* * *uwarunkowa|ć\uwarunkowaćny сов. обусловить* * *uwarunkowany сов.обусло́вить
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
uwarunkować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, uwarunkowaćkuję, uwarunkowaćkuje, uwarunkowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić zależnym od pewnych okoliczności, warunków, czynników; uzależnić od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwarunkować przyjęcie do pracy nienaganną… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwarunkować — dk IV, uwarunkowaćkuję, uwarunkowaćkujesz, uwarunkowaćkuj, uwarunkowaćował, uwarunkowaćowany uwarunkowywać ndk VIIIa, uwarunkowaćowuję, uwarunkowaćowujesz, uwarunkowaćowuj, uwarunkowaćywał, uwarunkowaćywany «uzależnić od określonych warunków»… … Słownik języka polskiego